| Laat ik nu leggen lichte dingen | |
| op haren lijf en gauw verganke- | |
| lijke, laat het zijn rozeranken | |
| en bloemen andere en trosseringen | |
| --- | |
| 5. | en wiekevlokken van groote bleeke |
| vlinders en blanke dauw geregen | |
| aan herfstrag, alles wat van de veege | |
| lente nog is, die gauw verstreken; | |
| --- | |
| en iets van zonlicht, nu ik het kuisch | |
| 10. | en koel en treurig heb bevonden, |
| nu mocht ik het sprenkelen in het ronde | |
| rijkelijk om in de doodenkluis … | |
| --- | |
| en ijl gerucht van een mompelwoord | |
| van menschen, die gaan onder het raam, | |
| 15. | daar wordt gesproken met uw naam |
| en "zij is dood, ze is dood" gehoord. |